หลวงปู่บุญ โสภโณ – วันศุกร์ที่ 12 พ.ย. 2564 ถือเป็นวันมงคลพระมงคลโมลี หรือ หลวงปู่บุญ โสภโณ จะมีอายุครบรอบ 90 ปี เหล่าศิษย์ ผู้ใกล้ชิดและญาติโยมผู้เลื่อมใส จะร่วมมุทิตาจิตฉลองอายุวัฒนมหามงคล เป็นประจำทุกปี
ปัจจุบัน สิริอายุ 90 ปี พรรษา 69 ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดทุ่งเหียง ต.หมอนนาง อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี และที่ปรึกษาเจ้าคณะตำบลหมอนนาง
เกิดเมื่อวันศุกร์ที่ 12 ก.พ. 2474 ที่ อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี เข้าพิธีอุปสมบท มีพระครูพินิจสมาจารย์ หรือหลวงพ่อโด่ วัดนามะตูม เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูสาธรขันติธรรม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์ห่อ วัดหนองม่วง เป็นพระอนุสาวนาจารย์
เรียนพระปริยัติธรรมด้วยความมุ่งมั่นนอกจากนี้ ยังมีความสนใจในวิทยาคมโดยยังธุดงค์ไปเรียนวิชาชนิดเจอตัวจริงๆ ของครูอาจารย์ อาทิ หลวงปู่เส็ง วัดประจันตคาม ผู้สร้างเหรียญโภคทรัพย์ นางกวักโด่งดังที่สุดในประเทศ, หลวงพ่อเอีย วัดบ้านด่าน ศิษย์สายหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า, หลวงพ่อจ้อย วัดบ้านโนน, หลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส ได้วิชาเสือสมิงมหาอำนาจมา
ครั้งหนึ่ง หลวงพ่อคล้าย วัดสวนขัน ผู้มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ บอกกับหลวงปู่บุญว่า “ดีจังฮู้ขลังเหม็ด” หมายถึง “หลวงปู่บุญองค์นี้ ดีที่สุด เสกอะไรขลังหมด”
เคยพำนักอยู่ที่วัดระฆังโฆสิตาราม ต้นตำรับพระสมเด็จวัดระฆังฯ จักรพรรดิแห่งพระเครื่องอันเลื่องชื่อ พักอยู่กับหลวงปู่นาควัดระฆังฯ มีโอกาสเรียนวิชากับหลวงปู่หิน โดยเฉพาะการเขียนสูตรลบผงพุทธคุณ
ได้รับเมตตาจากพระเถระผู้ใหญ่มอบทั้งพระสมเด็จและผงสมเด็จวัดระฆัง พร้อมด้วยสูตรการเขียนและลบผงตำรับเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)
มีความศรัทธาในหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ ซึ่งถือเป็นสุดยอดพระเกจิอาจารย์ด้านวัตถุมงคลพระปิดตา อันดับหนึ่งของเมืองไทย เพียรพยายามศึกษาวิชาการสร้างพระตามตำรับการสร้างหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์
เป็นโชคดีที่หลวงพ่อบ๊วย วัดเครือวัลย์ เมตตามอบผงเก่าหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ต้นตำรับดั้งเดิมมาให้ กระทั่งปี พ.ศ. 2551 วัดทุ่งเหียง ได้จัดสร้างพระปิดตาหลวงพ่อแก้ว พิมพ์นิยมหลังแบบ รุ่นไตรมาส 2551 ก็นำผงเก่านี้มาเป็นส่วนผสมเป็นพระเกจิรูปสุดท้ายสายหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์
พระอาจารย์อีกรูปหนึ่งที่ความใกล้ชิดด้วย คือ หลวงปู่เปี่ยม อดีตเจ้าอาวาสวัด ทุ่งเหียง ศิษย์ในสายหลวงปู่ทอง วัดราชโยธาได้รับการถ่ายทอดวิทยาคมขลังจากหลวงปู่เปี่ยมและรับภารธุระดูแลงานวัดวาอารามจากครูอาจารย์ด้วยความเอาใจใส่
ด้านการสร้างวัตถุมงคลพระเครื่อง เริ่มจากทำแจกจ่ายในหมู่คณะศิษย์และคณะศรัทธา ทั้งตะกรุด ทั้งเหรียญ ทั้งพระเครื่องล้วน แต่มีพุทธคุณโดดเด่นทั้งสิ้น
มีความรู้พื้นฐานด้านสมุนไพร ว่านยาต่างๆ ดูลักษณะบอกสรรพคุณได้ เมื่อสร้างวัตถุมงคล จึงนำวิชาความรู้เหล่านี้มาสะสมมวลสาร อาทิ ว่านสมุนไพรชนิดต่างๆ นับ ร้อยชนิด กาฝากชนิดต่างๆ เกสร 108 ฯลฯ
เมื่อปี พ.ศ. 2529 จาริกธุดงค์ไปทางภาคเหนือ บนดอยสูง อาทิ ดอยปางอุ๋ง อ.แม่แจ่มจ.เชียงใหม่ ด้วยจิตที่เปี่ยมด้วยเมตตา เห็นสภาพทุกขเวทนาของผู้ยากไร้ ขาดปัจจัย พื้นฐานในการดำรงชีพ ถูกสังคมทอดทิ้ง พูดเขียนอ่านภาษาไทยได้บ้างไม่ได้บ้าง
เพื่อความสะดวกในการอุปการะให้การศึกษาสงเคราะห์ นำเด็กชาวเขาเดินทางมาอุปการะเลี้ยงดูให้เรียนหนังสือที่วัดทุ่งเหียง อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี
ด้วยปณิธานอันมุ่งมั่นยังคงสืบสานกิจวัตรงานสงฆ์ และให้การอุปการะเลี้ยงดูเด็กชาวเขาผู้ยากไร้อยู่เป็นเนืองนิจ
